Ναι μεν διαφορετικοί....

       Όπως σε αρκετούς ανθρώπους, και λέω σε αρκετούς χωρίς να κατακρίνω τους υπόλοιπους γιατί άνθρωποι είναι και αυτοί, έτσι και σε μένα μου αρέσει να συναναστρέφομαι με πολλά άτομα, να γνωρίζω καινούργια, να ακούω τι έχουν να μου πουν για την ζωή τους, να ανταλλάζουμε απόψεις και ιστορίες που έχουμε ζήσει, άλλες χαρούμενες και άλλες που δεν θα ήθελε να είχε ζήσει κανείς μας.

       Έτσι υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη ανθρώπων που ζουν ανάμεσα μας, θα έλεγα με επιφύλαξη ότι είναι εκατομμύρια, χωρίς αναγκαστικά αυτό να είναι κακό. Μιλάμε με τους διπλανούς μας, τους γείτονες μας, χωρίς να ξέρουμε τι έχουν τραβήξει και γιατί συμπεριφέρονται μερικές φορές όπως συμπεριφέρονται. (Βέβαια υπάρχουν και μίζεροι άνθρωποι που δεν μπορούν να βλέπουν τους άλλους χαρούμενους και προσπαθούν να κάνουν τα πάντα για να τους αλλάξουν. Αυτοί είναι μεμονωμένες περιπτώσεις που δεν θέλω να συζητήσω και δεν θα το κάνω.) Έτσι φτάνουμε στο σημείο πολλές φορές να κατακρίνουμε τα λάθος άτομα, λέγοντας τα περίεργα, ιδιόμορφα, παράξενα, και να τα κατατάσσουμε σε μειοψηφίες χωρίς να ξέρουμε γιατί έχουν διαμορφωθεί έτσι. Σίγουρα όταν γεννιόντουσαν δεν είχαν σαν σκοπό τους κάτι τέτοιο, να είναι διαφορετικοί.

       Ας το πάρουμε λίγο από την αρχή και ας το αναλύσουμε σιγά σιγά.

       Ας ξεκινήσουμε από την στιγμή που γνωρίζεις έναν νέο άνθρωπο, σε μια καφετέρια, σε ένα club, σε μια δεξίωση, στον δρόμο, στο Ίντερνετ. Δεν παίζει και τόσο μεγάλο ρόλο, γιατί όπου και να τον γνωρίσεις σίγουρα θα είναι κάτι το διαφορετικό από εσένα. Όταν αρχίζεις να συναναστρέφεσαι με αυτόν τον άνθρωπο στην αρχή σίγουρα ο εγκέφαλος σου, θα προσπαθήσει να βγάλει κάποια συμπεράσματα γι αυτόν, να τον κατατάξει σε κάποια κατηγορία από τις ήδη γνωστές σε εκείνον, πάντα με την πιθανότητα να κάνει σφάλμα.

       Όσο περνάει ο καιρός και γνωρίζεις τον άλλον καλύτερα, η μία ώρα συζήτησης από την άλλη διαφέρει αρκετά, τόσο πιο συγκεκριμένος μπορείς να γίνεις γι αυτόν και να διορθώσεις την αρχική σου, ίσως, εσφαλμένη κατηγοριοποίηση σου. Αυτό που δεν μπορείς να διορθώσεις είναι αυτά που έχεις πει μέχρι εκείνη την στιγμή, μόνο ίσως να τα κάνεις χειρότερα.

       Ο καθένας από εμάς είναι αυτός που είναι, έχει διαμορφώσει έτσι τον χαραχτήρα του ώστε να νιώθει αυτός καλά με αυτόν. Όπως λέει και ένα ρητό “Το τι λένε οι άλλοι για σένα, δεν είναι στις δικές σου υποθέσεις.”

       Δεν θα σας κουράσω άλλο. Θα κλείσω ζητώντας σαν "χάρη" να δίνετε ευκαιρίες στους ανθρώπους που γνωρίζετε, δεν είναι λιγότερο έξυπνοι από εσάς ούτε είναι πραγματικά “διαφορετικοί”,στο τέλος μπορεί να εκπλαγείτε με το τι άσχημα παιχνίδια πιθανόν να έχει παίξει η μοίρα σε κάποιους από αυτούς.

       Καλή σας συνέχεια. :)