Φόβος...

    Και πάλι ήρθε η νύχτα να μας πάρει στο δικό της παιχνίδι και στην δικιά της μαγεία. Υπάρχει “μαγεία” εκεί έξω άραγε; Αυτό το κάτι που μπορεί να σε πάρει την μια στιγμή από το χέρι και να σε πετάξει ψιλά; Αν ναι ποιοι πραγματικά την ζούνε και ποιοι απλά την βλέπουν με το κιάλι;

    Όλοι έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε τα μυστικά μας, να κάνουμε γρήγορες επιλογές, να λέμε λόγια που δεν τα εννοούμε,να ζούμε με το ψέμα σαν αλήθεια, να σκεφτόμαστε μόνο ατομικά, και όχι σαν ομάδα,σαν κοινότητα, σαν πολιτισμός, σαν όντα με νοημοσύνη. Ο χρόνος περνάει γρήγορα και τα πράγματα αλλάζουν. Όλα είναι μια μόδα της “στιγμής” άραγε; Σήμερα έτσι, αύριο αλλιώς; Κάνουμε ότι κάνουν οι άλλοι για να μην νιώθουμε διαφορετικοί, να νιώθουμε μέλος μια ομάδας, με τον φόβο μήπως στο τέλος απομονωθούμε φτάνοντας στο σημείο να είμαστε κλεισμένοι σε 4 τοίχους, παρέα μόνο με τον “αληθινό” μας φίλο που λέει 24/7 ψέμματα ή επειδή θέλουμε να τα κάνουμε; Ο καιρός θα το δείξει και αυτό.

    Χαζεύοντας στο net βρήκα ένα μικρό κειμενάκι, απόφθεγμα, που έλεγε:

"Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος .Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος. Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός. Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα ,αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου." 

    Είτε είναι αλήθεια το περιστατικό είτε όχι, με έβαλε σε σκέψεις. Τι θα έκανα στην θέση του; Θα κοίταγα άλλη μια τον εαυτό μου, η θα προσπαθούσα να ενωθώ με τους άλλους για να “πολεμήσουμε” όλοι μαζί χωρίς να ξέρω το τέλος; Εσύ τι θα έκανες;

    Και όχι δεν ψαχουλεύω το παρελθόν και την ιστορία του ανθρώπου για να κρίνω τα λάθη που έχουν γίνει... και ποιος είμαι εγώ άλλωστε για να το κάνω αυτό; Άπλα η ιστορία επαναλαμβάνεται για ακόμη μια φορά και εμείς κλείνουμε τα μάτια μας όπως κλείνουμε κάθε βράδυ τους υπολογιστές μας, σίγουροι ότι την επόμενη μέρα θα είναι εκεί να μας υπηρετήσουν. Τίποτα δεν είναι όμως σίγουρο για την ζωή μας, αυτή την νέα μέρα που ξημερώνει.

Καληνύχτα. :)